Από Ιουλία Δρούγα
Νομική Vs ΠΟλεοδομία 1-1...
Ν) Ο Αστικός Κώδικας περιλαμβάνει στα ενδεικτικώς απαριθμούμενα στο άρθρο 967 αυτού, κοινόχρηστα πράγματα «ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους». Πέραν των ανωτέρω ενδεικτικώς απαριθμουμένων δια του ως άνω άρθρου ετέθη εκτός συναλλαγής και κάθε άλλο πράγμα, μη καταριθμούμενο μεν σε αυτό, υπηρετούν όμως την κοινή χρήση. Τα ως άνω κοινόχρηστα πράγματα κείνται εκτός συναλλαγής σύμφωνα με το άρθρο 966 ΑΚ και περιλαμβάνονται στη δημόσια κτήση.
Π) Δημόσιοι χώροι είναι κατ΄ αρχήν αυτοί που δεν προορίζονται για ιδιωτική χρήση και έχουν κοινό γνώρισμα το ότι εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Οι δημόσιοι χώροι διακρίνονται σε κοινόχρηστους και σε κοινωφελείς. Οι κοινόχρηστοι χώροι ορίζονται από την ελεύθερη χρήση του κοινού που τους επισκέπτεται και από την απαγόρευση δόμησης σε αυτούς μόνιμων κατασκευών για οποιαδήποτε χρήση (Ν.Δ. 17-7-1923). Χαρακτηρίζονται επίσημα ως τέτοιοι από το ισχύον πολεοδομικό καθεστώς και δίνονται στην κοινή χρήση μετά από διοικητική πράξη (την κύρωση του πολεοδομικού καθεστώτος). Οι κοινόχρηστοι χώροι περιλαμβάνουν τις πλατείες, τα πάρκα, τους μη ιδιωτικούς κήπους, το οδικό δίκτυο και τις τοπικές διαμορφώσεις του .
Αντίστοιχα, οι κοινωφελείς χώροι περιλαμβάνουν τα σχολεία, νοσοκομεία, διοικητικά κτίρια, μουσεία, θρησκευτικά κτίρια, αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ., δηλαδή χώρους στους οποίους επιτρέπεται η δόμηση και είναι προορισμένοι για την εξυπηρέτηση ειδικών δημοσίων και γενικότερα κοινωφελών σκοπών. Η χρήση των χώρων αυτών από το κοινό δεν είναι ελεύθερη, αλλά υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς –όπως για παράδειγμα ότι η χρήση νοσοκομείων γίνεται από ασθενείς, η είσοδος σε μουσείο γίνεται συχνά με εισιτήριο, ή η χρήση ερευνητικού εργαστηρίου Πανεπιστημίου γίνεται μόνο από ειδικευμένους ερευνητές.
Νομική Vs ΠΟλεοδομία 1-1...
Ν) Ο Αστικός Κώδικας περιλαμβάνει στα ενδεικτικώς απαριθμούμενα στο άρθρο 967 αυτού, κοινόχρηστα πράγματα «ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους». Πέραν των ανωτέρω ενδεικτικώς απαριθμουμένων δια του ως άνω άρθρου ετέθη εκτός συναλλαγής και κάθε άλλο πράγμα, μη καταριθμούμενο μεν σε αυτό, υπηρετούν όμως την κοινή χρήση. Τα ως άνω κοινόχρηστα πράγματα κείνται εκτός συναλλαγής σύμφωνα με το άρθρο 966 ΑΚ και περιλαμβάνονται στη δημόσια κτήση.
Π) Δημόσιοι χώροι είναι κατ΄ αρχήν αυτοί που δεν προορίζονται για ιδιωτική χρήση και έχουν κοινό γνώρισμα το ότι εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Οι δημόσιοι χώροι διακρίνονται σε κοινόχρηστους και σε κοινωφελείς. Οι κοινόχρηστοι χώροι ορίζονται από την ελεύθερη χρήση του κοινού που τους επισκέπτεται και από την απαγόρευση δόμησης σε αυτούς μόνιμων κατασκευών για οποιαδήποτε χρήση (Ν.Δ. 17-7-1923). Χαρακτηρίζονται επίσημα ως τέτοιοι από το ισχύον πολεοδομικό καθεστώς και δίνονται στην κοινή χρήση μετά από διοικητική πράξη (την κύρωση του πολεοδομικού καθεστώτος). Οι κοινόχρηστοι χώροι περιλαμβάνουν τις πλατείες, τα πάρκα, τους μη ιδιωτικούς κήπους, το οδικό δίκτυο και τις τοπικές διαμορφώσεις του .
Αντίστοιχα, οι κοινωφελείς χώροι περιλαμβάνουν τα σχολεία, νοσοκομεία, διοικητικά κτίρια, μουσεία, θρησκευτικά κτίρια, αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ., δηλαδή χώρους στους οποίους επιτρέπεται η δόμηση και είναι προορισμένοι για την εξυπηρέτηση ειδικών δημοσίων και γενικότερα κοινωφελών σκοπών. Η χρήση των χώρων αυτών από το κοινό δεν είναι ελεύθερη, αλλά υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς –όπως για παράδειγμα ότι η χρήση νοσοκομείων γίνεται από ασθενείς, η είσοδος σε μουσείο γίνεται συχνά με εισιτήριο, ή η χρήση ερευνητικού εργαστηρίου Πανεπιστημίου γίνεται μόνο από ειδικευμένους ερευνητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια