Ανοιχτές δράσεις εντός σχολείου - λήξη πολιτιστικού προγράμματος "ο δημόσιος χώρος..."

Την τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς, μετά από απόφαση του συλλόγου διδασκόντων, το ωρολόγιο πρόγραμμα καταργήθηκε. Αναπτύχθηκαν δράσεις πολιτιστικές, αθλητικές, περιβαλλοντικές, φιλαναγνωσίας,  επιτραπέζιων παιχνιδιών, ερευνητικές. Οι μαθητές αγωνίστηκαν σε μπάσκετ και βόλεϋ, έκαναν αθλοπαιδιές, φύτεψαν στα λάστιχα της δράσης στην Αρτέμωνος, ξεναγήθηκαν στον μπαξέ της Γ' και στην έκθεση εικαστικών, άκουσαν αφηγήσεις βιβλιών, τραγούδησαν, ανασύνθεσαν στίχουν τραγουδιών, τύπωσαν με σφραγιδογράματα ευχές για το καλοκαίρι, ζωγράφισαν τους τοίχους του εργαστηρίου των εικαστικών, παρακολούθησαν την έρευνα για το διαδίκτυο της ΣΤ', έπαιξαν επιτραπέζια και έφαγαν με πρωτοφανή όρεξη το φαγητό που τους ετοιμάσαμε. Σε αυτό συνέβαλαν όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, αλλά και αρκετοί γονείς.
Παρότι το πρόγραμμα "δημόσιος χώρος" δεν κάλυψε παρά ένα μικρό μέρος των δράσεων αυτών, θέλω να πιστεύω ότι υπήρξαμε έμπνευση και αφορμή για το άνοιγμα αυτό του σχολείου.
Με σεβασμό στη δουλειά των εκπαιδευτικών, την αυτονομία των μαθητών μας στο σχολικό χώρο και πάντα με το μεράκι και την ανιδιοτέλεια που μας χαρακτηρίζει, πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε και του χρόνου, δείχνοντας το δρόμο για ένα σχολείο ανοιχτό, ένα σχολείο της κοινότητας.

  

Τελικά τί είναι ο δημόσιος χώρος;

Με αφορμή την τελική έκθεση των εικαστικών έργων των μαθητών από το μάθημα των εικαστικών, νομίζω πως μπορώ να δώσω μερικές πιθανές απαντήσεις.
Δημόσιος χώρος είναι:

• εκεί που όλοι καταλαμβάνουν ίσο χώρο, ανεξαρτήτως αξιολογήσεων.
• εκεί που μπορούμε να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα του καθενός, χωρίς αυτό να γίνεται εις βάρος των υπολοίπων.
• εκεί που μαθαίνω από τον τρόπο του άλλου.
• εκεί που συναντιόμαστε, χωρίς να έχουμε κάτι να κερδίσουμε.
• εκεί που μπορούμε να μοιραστούμε ένα κοινό όραμα.
• εκεί που νιώθουμε περαστικοί, αλλά δε θέλουμε να φύγουμε.
• εκεί που ο καθένας μας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

ευχαριστώ από καρδιάς τους γονείς και τα παιδιά που κατάφεραν και ήρθαν να βοηθήσουν στο στήσιμο της έκθεσης, αλλά κι αυτούς που το θέλησαν και δε τα κατάφεραν.

και λίγες εικόνες από το μετά.
Τελικά όταν κάτι έχει ενδιαφέρον ολοκληρωμένο, συνεχίζει να το έχει και αποδομημένο.

 

 

"Χαρταετοί" ιμπρεσιονιστικός ουρανός - εργασίες των μαθητών της Β' τάξης

Οι μαθητές της Β' τάξης, στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος "ο δημόσιος χώρος
ως σημείο συνάντησης του λόγου, της χειρονομίας και της παρουσίας του ατόμου", ετοίμασαν ζωγραφιές με θέμα τον ιμπρεσιονιστικό ουρανό με τους χαρταετούς τους. Δοκίμασαν να δομήσουν πινελιά - πινελιά τον ουρανό τους, μέσα από μια γκάμα του μπλε και κατανόησαν πως το σύνολο του ενός, μπορεί να διαιρεθεί αρμονικά στα αυτόνομα μέρη του, αν αυτά συνεργαστούν.

"Αστικά τοπία" - εργασίες μαθητών Ε' και ΣΤ' τάξης

Οι μαθητές της Ε' και ΣΤ' τάξης 2016-7 του 7ου ΔΣ Αγ. Παρασκευής, στο πλαίσιο του προγράμματος "ο δημόσιος χώρος ως σημείο συνάντησης του λόγου, της χειρονομίας και της παρουσίας του ατόμου", δημιούργησαν ατομικά έργα χρωματικής τονικότητας, μέσα από παράλληλα προφίλ αστικού τοπίου. Αντιλήθηκαν βιωματικά, τη λειτουργία της χρωματικής τονικότητας και απέδωσαν ανά ομάδες της αίσθηση βάθος φανταστικών πόλεων.
Τα τελικά έργα, τοποθετήθηκαν σε οριζόντια διάταξη στην τελική έκθεση, ομαδοποιημένα ανά χρώμα επιλογής, αποδίδοντας διαφορετική αίσθηση, ανάλογα το χρώμα. Η ώχρα, μας θύμισε την Αίγυπτο, το κόκκινο τη Βαγδάτη, το μωβ το Ελσίνκι.